Nog meer mooie doorkijkjes en bomen knuffelen

https://open.spotify.com/track/2HEQUu0ydMFIp6JDvCHFzZ?si=q8xJvR_jT-qJHBPHC8Q0KA 

of: https://open.spotify.com/track/2U5kSevItDmL0XzSDyemRp?si=C0sWztyTTMGlbYeWPAcw-A

Dankzij een uitbundig toeterende trein en een startende pickup truck werden we vanmorgen op tijd wakker, zodat we om 9 uur van de camping wegreden. De zon scheen weer en het waaide bijna niet. De zon is lekker warm, maar de wind maakt het steeds zo fris. Dus we wisselen constant van jas naar vest of een extra laagje kleding. Jan Maurits blijft hardnekkig volhouden om een korte broek te dragen.

Het eerste deel van deze rit ging afwisselend door bosachtig gebied en vlak langs de kust. Het wegdek was vaak slecht. We moesten zelfs een keer achter een volgauto aan, omdat maar 1 rijstrook beschikbaar was. Langzamerhand werd de bebossing minder en zo reden we richting California. 

Bij de grensovergang tussen Oregon en California moesten we stoppen. Gevraagd werd of we fruit bij ons hadden. De man die het vroeg sprak zo snel, dat we hem in eerste en tweede instantie niet verstonden. Een kleine spraakverwarring, die er toe leidde dat we zeiden geen fruit bij ons te hebben. Niet helemaal waar, want onze druiven waren nog niet op 🫣 We zullen de rest netjes ín de camper opeten. En over eten gesproken; als lunch hadden we macaroni van gisteren. Ik had het met pan en al in de koelkast gezet, zodat we het makkelijk op konden warmen. Door alle gehobbel vanwege het slechte wegdek waren de spullen in de koelkast ook gaan schuiven. Ik kon nog net de pan opvangen toen ik de koelkastdeur open deed.

De wegen werden steeds vaker vierbaans en zo konden we flink doorrijden. Voor deze dag stond een rit van ruim 5 uur gepland en dat was zonder stops. 

Behalve een paar stops bij de kust, stopten we ook ergens in Redwood National Park. Hier staan enorm grote bomen. Niet alleen groot in de omvang, maar ook in de hoogte. Hier voel je je net een dwerg tussen reuzenbomen, zo onwerkelijk groot dat de bomen zijn. Op de foto’s is dat moeilijk over te brengen. We deden een korte wandeling en zagen nog meer bijzondere dingen. Bijvoorbeeld een gespleten boomstam of een boom die uit 4 verschillende stammen leek te bestaan. En overal tussendoor varens. We hebben nog nooit zoveel bij elkaar gezien. 

Na deze stop was het nog een kort stukje naar Eureka. Het lijkt of het langzaam maar zeker steeds een beetje warmer wordt. We zitten nu precies vóór onze camper, in de zon en zoveel mogelijk uit de wind. Want winderig, dat blijft het.