Van Seattle naar Cannon Beach
11 juni 2024 - Cannon Beach, Oregon, Verenigde Staten
https://open.spotify.com/track/4HnVzg7n6aIPV7TCGRMR6k?si=N2EWdScMShuKhBZHtmD-hA
De laatste uurtjes in Seattle begonnen bewolkt. Perfect weer om te reizen. Maar eerst de grote uitdaging om Seattle uit te komen. Het verkeer de stad uit was druk, maar de stad in was nog veel drukker. We reden eigenlijk best gemakkelijk de stad uit. In het begin is het altijd wennen om te rijden met een camper. Zeker als er mega-lange vrachtwagens voorbij razen. Dat is haast een beetje intimiderend. Maar hoe langer we reden, des te makkelijker werd het. En de wegen staan duidelijk aangegeven. De noord-zuid snelwegen hebben een oneven nummer en de oost-west een even nummer. Dan is het alleen opletten of je noord of zuid moet.
Even later begon het wat te regenen, te snitteren, zoals mijn moeder gezegd zou hebben. Het viel ons op hoeveel afval er langs de kant van de snelweg lag. Dat hadden we niet gedacht van de progressieve staat Washington. Ook hier zie je overal ‘adopt a highway’. Je verbindt je naam aan een stukje snelweg, betaalt en anderen maken het voor je schoon. Misschien moet het in de Seattle area nog iets meer gepromoot worden…
Onze eerste stop was bij de Boot Barn in Lacey, in de buurt van Olympia. (Overigens is Olympia de hoofdstad van de staat Washington. Ik dacht altijd dat dat Seattle was). Een aantal jaren geleden waren we in Nashville en daar verkochten ze heel veel laarzen. Ik heb toen getwijfeld en niets gekocht. Eigenlijk heb ik daar nog steeds spijt van. Ik werd goed geholpen en heb een leuk paar uitgezocht 😊
Nadat we Olympia gepasseerd waren, gingen we de 101 op, richting Aberdeen. We willen deze reis steeds zo dicht mogelijk langs de kust rijden. De wegen werden smaller en slechter. Dat was ook zo in Seattle, slecht wegdek, want de koelkastdeur schoot al open voordat we goed en wel de snelweg op waren. We werden in elk geval weer getrakteerd op het gezellige gerinkel van het servies. Na een tijdje was het veel stiller en bij onze lunchstop bleek dat de spullen in de keukenkastjes zichzelf gereorganiseerd hadden. Geen herrie meer.
De bermen waren hier een stuk schoner en we zagen heel veel bloemen; Margriet-achtigen, lupinen en vingerhoedskruid.
We hadden ook een keer of 6 wegwerkzaamheden, alleen maar snelheidsbeperkingen. De boetes verdubbelen bij overtredingen tijdens wegwerkzaamheden.
Zo langzaamaan reden we richting Oregon, de volgende staat. We moesten over een enorm lange brug over Youngs Bay. Daar zagen we een paar zeehonden zwemmen en er vloog een bald eagle voorbij! We waren net voor de brug nog gestopt om van het uitzicht te genieten. Aan de ene kant die enorme brug en als we de andere kant op keken over het water zagen we Mount St. Helens in de verte. Een vulkaan die bekend is geworden vanwege een uitbarsting in 1980, met verstrekkende gevolgen. Interessant om daar over te lezen.
http://Mount Saint Helens https://g.co/kgs/MzpbbxE
Bij dit uitkijkpunt stonden ook borden mwt informatie over de expeditie van Lewis en Clark, maar daarover een andere keer meer.
De dorpjes waar we doorheen zijn gereden hebben dat strandgevoel: kleurrijk, origineel, schattig. De leukste naam van een dorp van vandaag was Elma!
Vlak bij Cannon Beach, onze eindbestemming voor vandaag, gingen we nog boodschappen doen, om vanavond een gezonde maaltijd op tafel te zetten met alleen maar groenten. En dan wandelen we zo nog even naar het centrum en het strand, als we de moed daarvoor kunnen vinden.
Safe, happy travels.