Donderdag klungeldag.

https://open.spotify.com/track/236mI0lz8JdQjlmijARSwY?si=-VHcIRhlRbGpKezEtDXEEA

Bij het uploaden van de foto’s zie ik dat er heel veel zijn van de snelweg. En dat klopt ook wel, want het was vandaag weer een lange rit. En wij hebben er, onbedoeld, extra kilometers aan toegevoegd. Het begon ermee dat we het gas bij wilden vullen en daarna een paar boodschappen wilden doen. We waren lekker op tijd, altijd handig als je een lange rit voor de boeg hebt. De dame bij de benzinepomp vertelde ons dat we pas vanaf 11 uur gas konden krijgen. Het was nog geen 9 uur… Dan op zoek naar een supermarkt. We gingen weer op pad, maar de navigatie liet ons in de steek. Gestopt en opnieuw een supermarkt ingevoerd. We waren al een eindje op weg, maar moesten terug. De navigatie stuurde ons van de weg af, een klein weggetje in. Wij besloten om nóg een keer de route in te voeren. Lang verhaal kort: we hebben ongeveer 3x hetzelfde stuk gereden, om uiteindelijk met een zeer scherpe bocht (1x steken) op een hobbelige weg te belanden die ons terug bracht naar het tankstation. En aan de andere kant van die weg was de supermarkt 😜

We wilden graag meteen op de Highway 1, maar zoals we gisteren al meldden is er een stuk van de weg weggeslagen en moesten we het eerste gedeelte via de snelweg.

In ieder geval beter dan rond San Francisco. Minder druk, meer te zien en meer groen. Nou ja, groen, het is hier al een tijdje heel droog en dat zie je goed aan de bermen en de weilanden. Bij de gewassen wordt dan ook veel gesproeid.

Na deze enerverende start had we wel zin in koffie. Een bord van Starbucks langs de kant van de weg lonkte. Jan Maurits parkeerde de camper netjes en we liepen een alleraardigst restaurantje binnen. Er zat niemand, alleen 3 personeelsleden. We vroegen om koffie. Het duurde heeeeeel lang voordat we iets kregen. En wát we toen kregen: een dienblad met 2 meeneem bekers (hadden we om gevraagd), in die bekers (maatje soepkom) kokend water, een kom suiker, een pot Nescafé en een pot poedermelk. En lepeltjes om te roeren. We moesten eigenlijk wel lachen, want dit hadden we sneller zelf in de camper klaar kunnenmaken.

De begroeiing begint hier te veranderen. Zagen e eerst veel bloementuinen en wilde bloemen langs de weg, zien we nu steeds meer siergrassen en bloeiende struiken zoals Oleander. 

We lunchten op een prachtige plek met uitzicht op de oceaan.  

Het laatste stuk was erg druk. De afrit was aan de linkerkant van de snelweg en al filerijdend zagen we de camping aan de overkant van de snelweg. We zitten nu dus aan de snelweg, op een kleine camping met 33 plekken en de aardigste beheerders die je maar kunt bedenken. De laatste was van deze vakantie zit in de droger. We kunnen gaan aftellen, maar dat willen we niet.