Nog meer bochtjes en het vooruitzicht op de gevangenis.

https://open.spotify.com/track/6vcNJUWtUPB0hKC6VbZriY?si=3kPbxoBxRVqREfKrefCNwQ

Het is half 6 en ik zit in de wasruimte van Marin RV Park in Greenbrea, ten noorden van San Francisco. De zon schijnt, het waait wel, maar het is nu een warme wind. Een verademing na al die kou. Het was hoog tijd om weer een paar wassen te draaien. Een paar hele dure wassen à $5. De droger kost 25 cent per 5 minuten. Die gaat nu voor een tweede ronde, want ik vind het heel lastig inschatten hoe lang het moet drogen. 

De dame van de receptie op Fort Bragg was al vóór 10 uur aanwezig, zodat we niet al te laat weg hoefden. Ze was gelukkig niet zo knorrig als gisteren, toen we haar tegenkwamen. 
We tankten bij een tankstation vlakbij en ondertussen maakten we de ramen schoon. Er ging zo’n flinke slok benzine in de tank, zodat we daar alle tijd voor hadden. Bijna iedereen groette wel. Zelfs de stoer uitziende mannen, type bendelid, die uitstapten bij het tankstation groetten vriendelijk. 

Onze eerste stop was in Mendocino, waar ‘het huis van Jessica Fletcher’ staat. Jessica Fletcher, de kwieke,vrolijke vrouw van middelbare leeftijd, die detectives schrijft, maar ondertussen ook elke moord oplost die in haar omgeving wordt gepleegd. Jessica beweegt zich in de meest uiteenlopende kringen van de maatschappij, heeft door het hele land familie en kennissen zitten en kan alles, van paardrijden en dansen tot de meest verfijnde gerechten op tafel zetten. Stiekem zijn wij fan. Er zijn 246 afleveringen opgenomen van ‘Murder she wrote’ en het huis waar we vanmorgen stopten is gebruikt als filmlocatie voor haar huis. De opnames binnen zijn waarschijnlijk in een studio opgenomen. Mendocino zelf is een alleraardigst plaatsje. Het huis is nu een B&B 

https://www.blairhouse.com/?fbclid=PAZXh0bgNhZW0CMTEAAabOEdVBIl-D68uOl7UZTfuWwRN3KNbmjmEmkbWzhx3z7SFJkAIYJUMGoJU_aem_ZmFrZWR1bW15MTZieXRlcw

https://youtu.be/WIdB-xSNUXE?si=dvHajTZoT7_RLqo8

We bleven voorlopig op de Highway 1, want de 101 is hier eigenlijk een snelweg. De weg waar we nu op zaten kronkelde bijna net zo als die van gisteren. We zagen hier wel veel meer bebouwing. De ene keer reden we vlak langs de kust, een andere keer wat verder het binnenland in. Maar steeds zagen we ergens tussendoor de oceaan. 

Bij Fallon namen we een afslag richting de 101. Wat een slecht wegdek! De wraak van Google Maps, die ons aan het begin van de dag al op de 101 wilde hebben.

Het landschap werd meer agrarisch, meer weilanden met koeien. Het viel ons op dat het hier veel droger is dan in het noorden. Op de camping hingen bordjes om zuinig te zijn met water, omdat er droogte heerst.

Vrij makkelijk vonden we de camping. De beheerster legde ons in rap tempo uit waar de douches waren, hoe we naar de Ferry terminal kunnen lopen en bood ons chipkaarten aan voor de ferry. Ze wil ze wel graag terug als we weggaan, voor andere gasten. We laadden ze op en het bleek dat er nog 15 dollar op de ene staat. Dat is maar weer een mooi mazzeltje. Morgen naar Alcatraz…