We will rock you.

https://open.spotify.com/track/03jhnLcIT8C4DhXnNecOZv?si=GVEyD-okRpix6dC2wB5JEg

Na een fikse ruzie met een onwillige wasmachine vanochtend, gaan we vanmiddag nog een keer een gletsjertocht doen. Deze keer de Matanuska gletsjer. Het is een totaal andere gletsjer dan Kennicott. Het begint er al mee dat we maar een relatief klein en makkelijk stukje hoeven te lopen om op de gletsjer te gaan wandelen. We worden wel eerst door onze gids Jacky met de auto (lees:wrak van de weg) naar dat punt gebracht. We doen deze tocht samen met een jong stel uit Los Angeles. Het klikt meteen goed tussen iedereen en dat is best fijn, want je bent toch zo’n 4 uur in elkaars gezelschap.

Net als met de vorige gletsjertocht en het kajakken, is het zo moeilijk om precies te vertellen wat we allemaal hebben gezien. We hebben geklommen, zijn door een heel smal ‘ijspaadje’ gegaan (natte voeten!), hebben water getapt uit een gletsjerwand en zo onze flessen bijgevuld. IJs gegeten en een moddermasker geprobeerd (glacial facial, zoals Jacky het noemde). Het was vaak glad, steil, maar niet gevaarlijk. Jacky leidde ons deskundig door de gletsjers. Ondertussen vertelde ze veel. 

Het scheelde wel dat we al eerder zo’n soort tocht hebben gemaakt, want we voelden ons wat zekerder op de mini-spikes die we onder onze schoenen kregen. En die waren zeker geen overbodige luxe. We zien ook uitgestrekte vlaktes met stenen. Hoe ronder de stenen zijn, des te langer zijn ze al ‘onderweg’, helemaal afgesleten.

Terug op de camping gingen we omkleden en daarna eten in het restaurantje op de camping, waar Nancy je incheckt, je bestelling opneemt en serveert.  Ze is af en toe niet te verstaan, want ze is geen native speaker.En dat het allemaal niet even snel gaat vergeef je haar meteen, want ze is zó ontzettend aardig! Ze gaat ons missen, zei ze nu al 😁