Naar het zuidelijkste puntje van onze reis.

https://open.spotify.com/track/0OtXJQBLb7wPXL2XyN2cFW?si=EnArPjNiTEG3835mbiQUkg

De plaats Seward, waar we 2 nachten hebben gestaan, stelt niet zoveel voor. Wel een relatief grote haven, waar ook veel cruiseschepen aanmeren. Van hieruit kun je het Kenaigebergte in. 

In 1964 is er een gigantische aardbeving geweest, de zogenaamde Good Friday earthquake. Een aardbeving van 9.2 op de schaal van Richter en het duurde 5 minuten. De één na zwaarste aardbeving ooit gemeten. Je kunt je voorstellen dat er veel schade was. In Seward zijn 8th en 9th Street verdwenen. De kust was een industrieel gebied, met onder andere olieopslag. Veel olie dreef de zee in en vloog in brand. 3 dagen lang heeft het gebrand. Bij het opbouwen van Seward is er voor gekozen om de industrie niet meer terug te brengen naar de kustlijn. Nu kun je er dus kamperen en genieten van het mooie uitzicht en het zeeleven in Resurrection Bay. http://good friday earthquake alaska  Moet wel gezegd worden dat er minstens één keer per seizoen een tsunamiwaarschuwing is. 

We gaan vandaag naar Homer en daarvoor moeten we eerst een heel eind terug via dezelfde weg als we gekomen zijn. Maar dat is helemaal niet erg, want je ziet andere dingen. Er zijn verschillende plaatsen in Alaska waar maar één weg naartoe gaat. 

Op sommige bergtoppen zien we de ‘demolition dust’ en het is bijna niet voor te stellen dat hier over een paar weken sneeuw zal liggen. Alles ziet er zo idyllisch uit, maar wacht maar, als het overdag maximaal 3 uur licht is… Helemaal in het noorden is er slechts 3 uur schemering overdag. We zien ook borden langs de weg die aangeven wanneer je hier met de speciale winterbanden mag rijden. Zo’n andere wereld dan bij ons. 

Naast ons steeds mooie doorkijkjes naar het water, met beboste bergen op de achtergrond. We kunnen niet stoppen en dat is maar goed ook. Het aantal foto’s dat we gemaakt hebben gaat al aardig richting de 1000 🙈

Het is op dit stukje veel drukker dan aan het begin van onze reis. Dat zal ongetwijfeld komen doordat er overal mogelijkheden zijn om te vissen en te varen op de Kenai rivier.

Na dit stuk komen we in een totaal ander gebied; hier is brand geweest en niet zo weinig ook. Zover we kunnen kijken zien we verbrande bomen. We hadden het al van onze eerste taxichauffeur gehoord, dat er deze zomer veel bosbranden waren geweest. Gevolg van de hete zomer. ‘Heet’ voor Alaskaanse begrippen. Neem daarbij heftig onweer en je hebt het recept voor brand. 

Steeds waarschuwingen voor overstekende elanden, maar wij hebben de hele vakantie nog geen eland gezien. Behalve de chocolate moose bij de chocoladefabriek in Anchorage 😁

Na Soldotna stoppen we ergens om te lunchen. Dat is wel heerlijk wanneer je met de camper reist, want je hebt alles bij de hand. Ik warm een soepje op.We hebben geleerd van de vorige reizen, dat we best regelmatig kunnen stoppen om dingen te bekijken of rustig te lunchen. Dat is ook de reden dat we per dag niet al te veel kilometers afleggen en bijna overal 2 nachten staan. Ik las ergens, dat je je hele leven nodig hebt om Alaska te bekijken en dan nog niet alles hebt gezien. Waar maken we ons dan druk om.

We maken nog een stop in Ninilchik, bij een oud Russisch Orthodox kerkje. De Russen hebben veel invloed gehad in Alaska, omdat zij Alaska eigenlijk hebben ontdekt. Er zijn 2 kleine begraafplaatsen bij; een oude, vlak bij de kerk en ietsjes verderop een militaire. Ik loop er nog even rond, terwijl Jan Maurits de camper keert. In een boom zie ik 2 grote vogels. Het blijken jonge zeearenden te zijn! Wat een enorm nest! Dat ze nog jong zijn is te zien aan hun kop; pas na een jaar of 5 is die wit. We bekijken ze uitgebreid en rollen daarna Homer binnen, met één van de mooiste uitzichten tot nu toe. Aankoppelen op de camping en dan genieten we van het uitzicht op de Golf van Alaska.