Naar Seward

Op elke camping maak ik even een foto van waar we staan. Zo ook vanochtend. We hadden gisteravond nieuwe buren gekregen. De buurvrouw kwam net naar buiten, een stoere vrouw van 60 jaar met lang haar, en ze begon meteen een praatje. Ze kwam uit Arkansas en kwam nu hier om onder andere haar zoon te bezoeken die in Fairbanks gelegerd is. Het was een hele toer geweest om hier te komen. Net toen ze dat hele verhaal af wilde steken, kwam Jan Maurits gelukkig terug van het douchen en kon ik dat aandragen om te gaan ontbijten. Wie weet hoe lang het verhaal was geworden. De buurvrouw stak nog maar eens een sigaret op.

Het is fris maar zonnig als we op weg gaan naar Seward. In de auto is het warm en na een paar minuten snakt Jan Maurits ernaar om een dunner shirt aan te doen ( kachel stond al lager 😜). Bij een parkeerplaats stoppen we en wisselt hij van shirt. Ik maak maar weer eens een foto. Je kunt  hier wel blijven fotograferen…

Op de achtergrond zie je bergen met een klein laagje sneeuw, de zogenaamde demolition dust. Deze sneeuw is afgelopen nacht gevallen en blijft liggen boven de grens waar het vriest. Voor de ontdekkers van Alaska het teken om terug te keren naar de bewoonde wereld.

Terwijl we via Anchorage naar het zuiden rijden, richting het Kenai schiereiland, worden de bergen steeds meer bebost. Het verkeer wordt richting Anchorage steeds drukker. Dat is wel weer even wennen. We moeten ook dóór Anchorage, de snelweg gaat er dwars doorheen.

We stoppen na Anchorage bij Beluga point. Daar hebben een schitterend uitzicht over Turnagain Arm.  Een groepje mensen staat met hun rug naar de baai toe, met verrekijkers naar de berg te kijken. Het schiet me er ook zo uit om te vragen waar ze naar kijken. Het schijnt dat er een paar Dalls-schapen staan. We mogen een verrekijker lenen en zien de schapen. Terug in de camper leggen we onze eigen verrekijker op een plekje waar we ‘m makkelijk kunnen pakken. Tot nu toe hebben we ‘m nog maar 1x gebruikt 🙈

Tegen drieën komen we aan op de camping. Het is een gemeentelijke; we hebben online geboekt en betaald en moeten een papiertje met wat gegevens achter de voorruit leggen. De camping is eigenlijk de strook langs de kust waar je kunt gaan staan, op de 1e of 2e rij. 1e rij is met uitzicht op zee. De voorzieningen zijn minimaal, maar er stroom en water.

We gaan ‘downtown’ Seward en kijken waar we morgen moeten zijn voor de boottocht. Dan gaan we op zoek naar de bierbrouwerij, helemaal de andere kant op, waar je ook een biertje kunt proeven. Het is er gezellig en het doet ons denken aan onze eigen Rock City Brewing in Amersfoort. We besluiten dat we hier morgen gaan eten.

Teruggekomen bij de camper gaan we buiten zitten, het koken kan best nog even wachten. En nadat we net zijn geïnstalleerd, ik bezig ben met het einde van dit verhaal, zien we een zeehond, en nog eentje, vlak voor onze neus! De verrekijker! Ligt al klaar, gelukkig. We genieten van deze grappige dieren, die te pas en te onpas opduiken. Alsof ze een spelletje met ons spelen. Er springen ook nog een stuk of wat zalmen voorbij. Wat een cadeautje.