Golddiggers.

Hoewel wij vannacht weinig hebben gemerkt van de storm, is het hier toch behoorlijk tekeer gegaan. We zagen veel bladeren en takken langs de weg. Sommige straten zijn afgesloten vanwege omgevallen bomen. Wij zijn halverwege de ochtend naar de Wallmart gegaan, slechts een paar minuten met de auto 😬 Het valt op dat veel plaatsen niet echt berekend zijn  wandelaars, want we zien geen stoepen. We moesten sowieso wel met de auto, want dan konden we meteen weer voor een paar dagen boodschappen doen.  We hebben ons verwonderd en nog eens verwonderd over de grote verpakkingen en het ruime assortiment. Hoe doen al die kleine en eenpersoons huishoudens dat?? Zeker allemaal een enorme vriezer en koelkast. 
Niet alleen véél, maar ook veel soorten. Gelukkig konden we wat vinden om de komende paar dagen een warme maaltijd van te maken!

En dan is een camper heel handig; lunchen op de parkeerplaats. We hebben alles bij ons en zelfs (warm) stromend water. Terwijl we aan het eten waren -buitendeur open- stopte er een politiewagen naast ons. De agent keek vriendelijk naar binnen en was buiten aan het rommelen. Even later kwam hij naar ons toe. 'How your'l doing?', de zin waarmee bijna iedereen je begroet. Wij moesten erg wennen aan deze vriendelijke begroeting. We hebben nu bijna onder de knie om even vlot terug te zeggen:' We're fine, how are you?' En dan maar hopen dat degene tegenover je niet zijn hele levensgeschiedenis gaat vertellen  😆 
De agent vroeg waar we vandaan kwamen en heette ons welkom in Georgia. Hij vertelde ook dat de meeste van zijn collega's druk bezig waren om de omgewaaide bomen om te zagen. 

Na onze lunch liepen we naar de Consoledated Goldmines.  https://consolidatedgoldmine.com Overblijfselen van het winnen van goud. Hier was het eerste goud gevonden en waren de eerste goudzoekers.  Eerst mochten we zelf proberen goud te winnen door een pannetje met zand in het water te houden en dan zo te draaien en weer onderdompelen in het water dat uiteindelijk goud overbleef. Best wel lastig. We hebben allebei uiteindelijk 3 goudsnippers of hoe je dat ook maar noemen wilt, eruit gezeefd. Meer dan de gemiddelde bezoeker, zeiden ze, maar dat zeggen ze vast tegen iedereen 😄

Na het zeven kregen we een rondleiding door de tunnels. Ik vond het indrukwekkend om te horen onder wat voor omstandigheden de mijnwerkers hun werk moesten doen. Bij kaarslicht (nu niet romantisch), gevaarlijk en enorm lawaaierig. De jongen die de tour deed, vertelde het allemaal op een leuke en duidelijke manier. Natuurlijk geef je dan een fooi aan het eind, maar hoeveel dan? We hadden nog 3 losse dollars en anders briefjes van 10 of meer. We besloten om de 3 dollars te geven en een 2-euro munt die ik in mijn broekzak had. Hij was verrast vanwege de munt en vond het leuk. 'I appreciate it.' 

Op de terugweg hebben we getankt. Het is overal druk bij de benzinepompen en verschillende pompen hebben geen benzine meer, vertelde een vrouw die ook aan het tanken was. In elk geval kunnen wij morgen op reis naar Montgomery, een rit van 
368 kilometer. Hopelijk het betere weer tegemoet. Deze rustdagen zijn goed geweest en het kon ook even niet anders. En als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan!