Van Georgia naar Alabama.

Deze woensdag begon grijs, maar droog! En met stukjes blauw aan de hemel. Vandaag hebben we het campingleven weer opgepakt en zijn we naar een camping in Montgomery, Alabama gereisd. Jan Maurits heeft het rijden in de camper inmiddels goed onder de knie, we begrijpen de navigatie beter en last but not least: gedurende de dag werd het weer steeds mooier. Er was wat drukte rond Atlanta vanwege een ongeluk, maar het oponthoud viel reuze mee. Het landschap veranderde langzaam van veel bebossing naar wat meer open vlaktes en voor we het wisten passeerden we het bord 'Welcome to Alabama'. Onderweg hebben we weer geluncht op een parkeerplaats van een benzinestation. Er waren nog wraps en salade van gisteravond overgebleven 😋 We passeerden ook een tijdzone. Opeens stonden horloge, telefoons en ipads een uur terug!

Nu zitten we hier zo'n kleine 3 uur op de camping en we hebben al ons eerste bezoek gehad. Steve en Jody die al 14 jaar in een camper leven en zodoende in 22 staten van Amerika kwamen aanwaaien. We verbazen ons steeds weer over de vriendelijkheid, spraakzaamheid en behulpzaamheid van veel Amerikanen. Ik had Jody even daarvoor gesproken bij de wasmachines. 'Hello, where are you from?' Terwijl Jan Maurits de camper aan het aansluiten was, had ik instructie over het wassen gekregen en in een notendop het levensverhaal van Jody gehoord. Weer terug bij de camper kwam Jody even later aan met 2 zakjes. Of we over the fire-ants hadden gehoord? Ze liet een plekje op haar voet zien dat nog het meest leek op een flinke puist met kop erop. Hadden de fire-ants gedaan. We kregen van haar een zakje met listerine en een zakje met watjes. Dat moesten we meteen aanbrengen als we door een mier gebeten waren. Ze liet ons zien waar de mieren huizen en helaas zitten er twee mierennesten vlak bij onze camper. Uitkijken dus. 

Terwijl ik haar spullen zorgvuldig opborg, ging Jan Maurits even de binnenkant van zijn ogen bekijken. Maar daar kwam Jody weer aan, met echtgenoot in haar kielzog.Opklapstoel onder de ene arm en een biertje in haar hand. Steve kwam op dezelfde manier achter haar aan gelopen. O, als het niet uitkwam, wilden ze best een andere keer terugkomen. Maar nee, het leek ons (lees: mij 😆) veel te leuk om ze te laten gaan! En zo vloog de tijd voorbij. Steve ging ondertussen nog een keer terug naar hun camper om nieuwe biertjes op te halen. Allerlei onderwerpen passeerden de revue, vooral voorvallen uit het leven van Jody 😉 Tip van Jody (omdat we geen tv hebben): koop een tv bij Walmart, Steve:' Don't forget to buy the cable!' haal 'm voorzichtig uit de doos en het plastic, bewaar dat, bewaar de bon, kijk lekker tv, breng aan het eind  van je vakantie de tv terug ( in elk geval binnen 30 dagen) en zeg dat je toch liever een grotere wil. The American Way! Nou, wij doen dat maar niet, we kunnen prima deze weken zonder tv 😊

Ik ben bijna klaar met het schrijven van dit blog, we hebben een vegetarische maaltijd achter de kiezen om te compenseren voor de zware ontbijten in het hotel, het is half 8 en het is al pikkedonker! Benieuwd wat morgen gaat brengen. De camping stelt niet heel veel voor,ligt in bijna industrieel  gebied en het verkeer is goed te horen. Af en toe een trein in verte... Maar de ontvangst en het contact van te voren waren allerhartelijkst en dat compenseert een boel..