After the wedding

https://open.spotify.com/track/0xQguLwFZSGfGnpfaUXMNF?si=jDOrnzyYQUm84OqyQd7wyQ

En zo was het vandaag, woensdag, de dag na de trouwerij. Op verzoek van het bruidspaar posten we niets in dit blog. We kunnen wel zeggen dat het een mooie en intieme aangelegenheid was. Na de ceremonie en het foto’s maken gingen we eten bij een Vietnamees restaurant en namen daarna nog ergens een afzakkertje.

En zo was vandaag ook onze laatste ‘hele’ dag in Seattle. John bracht ons naar de Spaceneedle, waar we hoopten op een spectaculair uitzicht. Het was bewolkt, regende af en toe, maar we konden gelukkig toch ver kijken. Sowieso vind ik het van bovenaf altijd mooi om te zien.

 https://en.m.wikipedia.org/wiki/Space_Needle

Na het bezoeken van deze attractie gingen we met de monorail richting het centrum. Dat was een kort ritje ‘This is our one and only stop’. We liepen door naar Pike Place, waar we eerder ook al waren geweest. We houden er van om lekker rond te snuffelen in allerlei winkeltjes. 

Een ander item op de agenda was het bezoek aan nog een whisky distilleerderij, Westland. Jan Maurits deed een proeverijtje en ik lift daar dan op mee. Ik kan niet zo heel goed tegen whisky en dan is een beetje nippen ook goed. Jan Maurits vulde ook hier een eigen fles. Het leuke is dat dit een bijzondere whisky is, een beetje een experiment. Als dit vat leeg is, zal er nooit meer eenzelfde whisky komen.

Het was inmiddels warm geworden en omdat we nergens een plekje in de schaduw konden vinden, besloten we om ook nog maar een keer naar The Old Stove te gaan. 

Om half 6 ontmoetten we Hjalmar en Nicole in Central Saloon, één van de oudste bars van Seattle. Nirvana is daar ontdekt en veel andere bekende bands hebben daar gespeeld. 

Vanuit Central Saloon liepen we naar het honkbalstadion om naar de wedstrijd van Seattle Mariners tegen The Padres uit San Diego te kijken. Wat is dit een happening, één groot feest! Het is niet te beschrijven wat hier allemaal gebeurt. Fans van beide partijen zitten gewoon door elkaar heen, geen gedoe. Muziek, reclames, een militair die even het veld opkwam en geëerd werd, wat een energie in het stadion! Weer iets van bucketlist door kunnen strepen. We gingen na de 8e inning naar huis, de Mariners stonden ruim voor. 

Nu zitten we voor de laatste keer hier buiten. Jan Maurits is snotverkouden en we zijn moe! Net of alle adrenaline waar we op geleefd hebben, na de trouwerij verdwenen is. En eerlijk gezegd zouden we best nog wel wat langer willen blijven, in deze bijzondere stad, in deze bijzondere tijd.